به گزارش کلمات : پس از هفته ها سکوت راهبردی، یکی از بزرگترین واحدهای نیروهای حشد الشعبی (PMF) موضع خود را به طور قاطع در مورد مسائل کلیدی امنیت ملی اعلام کرده است.
کتائب حزب الله (KH) به دولت، بزرگترین بلوک در پارلمان (چارچوب هماهنگی) و همچنین به مقامات کمیته نظارت بر خروج نیروهای خارجی یادآور شد که «نباید برای نیروهای اشغالگر مصونیت قائل شوند، در غیر این صورت. درهای جهنم باز خواهد شد.»
گروه مقاومت با عنوان «نیروهای اشغالگر» به ارتش آمریکا اشاره کرد که بیش از 2500 سرباز مستقر در پایگاه‌های سراسر عراق و هزاران نفر دیگر در سفارت آمریکا در بغداد مستقر دارند.
سخنان ابوعلی العسکری، رئیس اداره امنیت KH، متوجه مقامات عراقی بود و هدف این هشدار واشنگتن بود – زمان آن فرا رسیده است که وسایل خود را جمع و جور کنیم.
همانطور که برخی به درستی اشاره کردند، مهم است که تأکید کنیم، آمریکایی ها به دولت در بغداد یک چیز می گویند و به برخی دیگر از گروه های عراقی چیز دیگری می گویند.
بیش از یک ماه پیش، مقاومت عراق حملات به پایگاه های آمریکا در عراق و سوریه را که در همبستگی با غزه و بیرون راندن نیروهای آمریکایی به دلیل همدستی در نسل کشی غزه انجام شده بود، متوقف کرد.
تصمیم برای توقف حملات (با وجود حملات هوایی مرگبار ایالات متحده علیه مواضع و فرماندهان PMU) این بود که فضایی برای گفتگو بین بغداد و واشنگتن بر سر خروج نظامی ایالات متحده ایجاد شود.
گمان می‌رود که دولت به جناح‌های مقاومت عراق اطمینان داده است که اگر مذاکرات بدون وقفه ادامه یابد، شانس بیشتری برای خروج نیروهای آمریکایی بدون کشش بیشتر وجود دارد. و اینکه روند مذاکرات سریعتر از عملیات در پایگاه های ایالات متحده خواهد بود.
از آن زمان، همانطور که خ.ح بیان می کند، نیروهای اشغالگر آمریکا «تاکنون تحرکات و رفتار خود را در زمین و آسمان تغییر نداده اند» و «حتی اظهارات آنها حاکی از طفره رفتن برای به دست آوردن زمان و نگه داشتن نیروهای اشغالگر خود در کشور است».
یک فرمول ساده (که تقریباً همه عراقی‌ها اکنون می‌توانند روی آن توافق داشته باشند) وجود دارد که آیا همانطور که بخش‌های بزرگی از جامعه عراق می‌گویند، آیا حضور نظامی ایالات متحده یک اشغال است یا “مشاوره و آموزش نیروهای عراقی برای مبارزه با داعش (داعش)” است. ادعاها.
زمانی که ارتش آمریکا در سال 2014 به بهانه مبارزه با داعش به عراق بازگشت، آشکارا موضع خود را به عنوان “ماموریت رزمی” اعلام کرد که در آن زمان مورد توجه قرار نگرفت زیرا تمرکز بیشتر بر شکست تروریسم داعش بود.
پس از اینکه PMU در سال 2017 داعش را شکست داد و پارلمان عراق در اوایل سال 2020 به خروج تمامی نیروهای “مبارزه” خارجی رای داد، ایالات متحده ماموریت خود را از نقش “مبارزه” به نقش “مشاوره” تغییر داد تا از طبقه بندی شدن جلوگیری کند. به عنوان یک “شغل”.
حداقل این همان چیزی است که در روزنامه واشنگتن نوشته شده است.
در عمل، نقض حریم هوایی عراق، منع نیروهای عراقی از بازرسی پایگاه های نظامی ایالات متحده، بمباران مواضع نیروهای PMF در بغداد یا مرز سوریه، یا کشتن فرماندهان ارشد عراقی به دور از نقش “مشاوره” است.
این یک نقش صرفاً “جنگی” است که حضور نظامی ایالات متحده در این کشور عربی را به یک اشغال تبدیل می کند. با این حال، بسیاری استدلال می کنند که از سال 2017 این یک شغل بوده است.
آنچه اکنون اتفاق می افتد این است که PMF متوجه شده است که چیزی کاملاً درست نیست.
منابع می گویند که ایالات متحده در موقعیتی نیست که بتواند نیروهای حشد الشعبی را که به یک نیروی دموکراتیک قدرتمند تبدیل شده است، شکست دهد، بدون آن دولت امروز عراق وجود نخواهد داشت، اما ایالات متحده احزاب خاصی را در داخل سیستم سیاسی کشور تحت فشار قرار می دهد تا فرماندهان PMF را جایگزین کنند.
ابوعلی العسکری حتی قبل از صحبت در مورد “باز کردن درهای جهنم” هشدار داد که “برکناری رهبران یا جایگزینی دیگران باید با تصمیم داخلی PMF انجام شود و اقدام در غیر این صورت و در این زمان نامناسب اشتباه بزرگی است.”
به همین دلیل است که العسکری به دولت و چارچوب هماهنگی که تقریباً از متحدان PMF هستند و KH اساساً به آنها اشاره می کند که نیت خوبی برای امنیت ملی دارند، خطاب کرد، اما به آنها توصیه می کند در مورد ستون پنجم بسیار محتاط باشند.
اون کی میتونه باشه؟ PMF هشدار می دهد که “شخصیت های بحث برانگیز نباید برای رهبری پارلمان وارد شوند تا از ایجاد تفرقه در نهاد قانونگذاری جلوگیری شود” و “رئیس پارلمان عراق باید طبق توافقات قبلی و رویه های مرسوم انتخاب شود.”
کردها مانند همیشه بر رویه های پارلمان نظارت می کنند. رئیس مجلس همیشه کرد بوده و شیوه انتخاب رئیس از سال ۱۳۸۲ به همین صورت بوده است.
آیا عناصر کرد تلاش می‌کنند بر پارلمان تأثیر بگذارند یا تاکتیک‌ها را برای تغییر رهبری حزب دموکرات تغییر دهند؟ همان رهبری PMF که خواستار پایان دادن به اشغال آمریکا است؟
تغییرات در KH و PMF که هر دو تا حدی توسط فرمانده فقید ضد تروریسم و معاون رئیس PMU ابومهدی المهندس (ترور شده توسط ایالات متحده) توسط گروه های کرد ایجاد شد؟
در حالی که رویترز به نقل از یک مقام ارشد عراقی به شرط ناشناس ماندن گفت که مذاکرات برای پایان دادن به اشغال آمریکا ممکن است تا پس از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در ماه نوامبر به پایان نرسد، العسکری این نقاط را به هم مرتبط کرد.
وی تاکید کرد: برادران ما در زمینه جمع‌آوری اطلاعات باید نسبت به ارائه اسناد و اعترافاتی مبنی بر اینکه اربیل یک مرکز جاسوسی توطئه‌آمیز است که به امنیت عراق آسیب وارد می‌کند و پایگاهی پیشرفته برای رژیم صهیونیستی است، اقدام کنند.
این شهر کردستان شمال عراق به طور فزاینده و آشکار توسط برخی از کردهای عراق به عنوان مرکز ملاقات عوامل موساد مورد استفاده قرار می گیرد.
به ویژه اکنون که نسل کشی در غزه ادامه دارد، اسرائیلی ها از محور مقاومت و آسیبی که می تواند به موجودیت نامشروع در تل آویو وارد کند، ترس بیشتری دارند.
مقاومت اسلامی در عراق هیچ ترسی از خود نشان نداده است. این کشور وارد فاز دوم عملیات خود شده است که شامل حملات مستقیم علیه منافع حیاتی اسرائیل و اعمال “محاصره در دریای مدیترانه بر روی کشتی های اسرائیلی” است.
با این سرعت، PMF با همه جناح هایش ممکن است وارد جنگ علیه پایگاه های آمریکا در عراق شود. آنچه که نیروهای الحشد الشعبی و فرماندهان آن برای مردم و دولت عراق قربانی کردند، چیزی نیست که بغداد بتواند آن را نادیده بگیرد.
نبردهای موفقیت آمیز برای شکست تروریسم داعش در بزرگترین چالش امنیتی که کشور در تاریخ معاصر با آن مواجه بود، مستلزم آن است که رهبران عراقی به رهبری حزب مسلم خلق احترام بگذارند.
–
نویسنده : وسام بحرانی ؛ او روزنامه نگار و مفسر عراقی است.
نظرات بیان شده در این مقاله/یادداشت ، لزوماً منعکس کننده نظرات و خط مشی کلمات نیست.