به گزارش کلمات : با گذشت بیش از چهار ماه از آغاز عملیات یمن علیه منافع رژیم صهیونیستی در دریای سرخ، این کشور عربی به پیروزی تاکتیکی و استراتژیک در برابر ائتلاف اسرائیلی-انگلو-آمریکایی دست یافته است.
در اکتبر سال گذشته، بلافاصله پس از تهاجم رژیم صهیونیستی به نوار غزه که با جنایات جنگی نسل کشی همراه بود، یمن در همبستگی با مردم فلسطین به پا خاست.
ارتش یمن مجموعه‌ای از حملات را به کشتی‌های مرتبط با اسرائیل در دریای سرخ انجام داد که شامل پهپادها، کروز و موشک‌های بالستیک بود که موج‌هایی را در سراسر جهان منتشر کرد.
همزمان با ادامه نسل کشی اسرائیل در غزه، در اواسط نوامبر، مقامات ارشد یمنی به صراحت اعلام کردند که دیگر هیچ گونه حمل و نقل دریایی مرتبط با رژیم اسرائیل را در سواحل خود تحمل نخواهند کرد.
سرتیپ یحیی سریع، سخنگوی نیروهای مسلح یمن اعلام کرد که ارتش یمن تمامی کشتی های متعلق به شرکت های اسرائیلی و یا حامل پرچم رژیم اسرائیل را هدف قرار خواهد داد.
در کنار این اقدام در همبستگی با مردم فلسطین، سریع همچنین از همه کشورها خواست تا شهروندان خود را که به عنوان خدمه در چنین کشتی‌هایی کار می‌کنند، خارج کنند و سیگنال روشنی از آنچه در پیش است ارسال کنند.
این هشدار جدی گرفته نشد. غرب قدرت نظامی یمن را دست کم گرفت و آنها را به عنوان جنگجویان قبیله ای با سلاح های ابتدایی نشان داد و تردد دریایی از طریق باب المندب ادامه یافت.
چند روز پس از اعلام رسمی، یمن عملیات نظامی دیدنی را علیه ناوگان تجاری وابسته به رژیم صهیونیستی آغاز کرد و ابتدا کشتی باری 189 متری گلکسی لیدر را با استفاده از هلیکوپتر و قایق های تندرو توقیف کرد.
طی دو ماه آینده، بیست کشتی دیگر از این قبیل با هواپیماهای بدون سرنشین، ضد کشتی و موشک های بالستیک مورد حمله قرار گرفتند و زرادخانه ای چشمگیر از سلاح های مختلف تولید شده در محل را به مخاطبان جهانی نشان دادند.
برخی از این سلاح‌ها شامل موشک‌های دریایی روبیج، فالح، منداب، آصف، صیاد و سجیل، موشک‌های کروز دوربرد خاندان قدس و مهمات سرگردان خانواده‌های واید و صمد بود.
غافلگیری ها به همین جا ختم نشد زیرا یمن بعدها تسلیحات قدرتمندتر و پیشرفته تری را به نمایش گذاشت که پیچیدگی آن در مصاحبه اخیر دریاسالار چارلز برد کوپر، معاون فرماندهی مرکزی آمریکا تایید شد.
در اواسط دسامبر، ایالات متحده و بریتانیا تلاش کردند ائتلاف دریایی گسترده ای را با هدف مهار یمن تشکیل دهند و تمایلی گرم برای مشارکت از سوی متحدان اروپایی، عربی و دیگر کشورها پیدا کردند.
این اقدام آنها پاسخی بود به درخواست بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، که قبلاً از جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا خواسته بود یمن را متوقف کند.
علیرغم استقرار گشت‌های دریایی در دریای سرخ و عرب، یمن بی‌تردید ایستاد و حملات به کشتی‌های وابسته به اسرائیل با سرعت و اعتقاد بیشتری ادامه یافت.
ائتلاف انگلیسی-آمریکایی با انجام یک سری حملات موشکی به سرزمین اصلی یمن در اواسط ژانویه، اشتباه محاسباتی دیگری انجام داد و معتقد بود که تجاوز یمن را مجبور به توقف عملیات خود می کند.
با این وجود یمن حملات را متوقف نکرد، بلکه عملیات را تشدید کرد و آنها را به ناوگان تجاری کشورهای درگیر در تجاوز گسترش داد و به این ترتیب منجر به کاهش شدیدتر ترافیک جهانی از طریق باب المندب شد.
از زمان دخالت انگلیس و آمریکا، یمن بزرگترین حمله را با ده ها پهپاد انجام داد، از پهپادهای جدید زیر آب و موشک های بالستیک ضد کشتی علیه حدود 30 کشتی استفاده کرد، به ده ها کشتی دیگر آسیب رساند و دو کشتی باری انگلیسی را غرق کرد.
دریاسالار آمریکایی کوپر اخیراً در مورد دامنه و اهداف ائتلاف انگلیسی-آمریکایی با CBS News صحبت کرد و توضیح داد که عملیات آنها شامل 7000 ملوان است و از زمان جنگ جهانی دوم بی سابقه است.
وی در ابتدا و انتهای مصاحبه تاکید کرد که هدف آنها جریان آزاد تجارت از طریق دریای سرخ است که 15 درصد تجارت بین المللی دنیا از طریق آن جریان دارد.
اما آمار ترانزیت از باب المندب به خوبی نشان می دهد که هدف آنها با شکست مواجه شده است، زیرا در روزهای اول عملیات دریایی نسبت به دوران قبل از جنگ و پس از موشک به شدت کاهش یافته و به 70 درصد رسیده است. حملات بیشتر به زیر 40 درصد و کمتر کاهش یافت.
برای اقتصاد رژیم اسرائیل وضعیت بدتر است زیرا طبق گزارش های موجود، ترانزیت در بندر جنوبی ایلات 90 درصد کاهش یافته است و بنادر مدیترانه حیفا و اشدود وابسته به دریای سرخ ثبت شده است. تقریباً 70 درصد تلفات حمل و نقل
چندین غول شرکتی تحت تأثیر این عملیات قرار نگرفته اند و ترانزیت از طریق دریای سرخ را لغو کرده اند، و حضور کشتی های انگلیسی-آمریکایی هیچ تأثیر روانی بر خدمه کشتی که به طور جداگانه از عبور از منطقه خودداری می کنند، ندارد.
شکست تاکتیکی در برابر یمن، کشوری که مدت‌ها در صحنه بین‌المللی به‌عنوان یک بازیگر کوچک در نظر گرفته می‌شود، برای ایالات متحده و آمریکا که به برتری دریایی جهانی می‌بالد، به همان اندازه شرم‌آور است.
عملیات نظامی تهاجمی ائتلاف انگلیسی-آمریکایی با هدف تخریب سکوهای پرتاب و کشتار هدفمند به منظور ارعاب و عملیات دفاعی برای محافظت از ناوگان تجاری در برابر حملات موشکی انجام شد. همه چیز شکست خورد.
هزاران سایت پرتاب در یمن وجود دارد که به خوبی استتار و پراکنده شده اند. هزینه هدف قرار دادن آنها با موشک های گران قیمت بسیار زیاد است و رسانه های محلی یمنی گزارش می دهند که در بسیاری از موارد ماکت هایی مورد اصابت قرار گرفته است.
حملات موشکی نیز هیچ تاثیری در ارعاب رهبری یمن ندارد که با توجه به اینکه آنها در ده سال گذشته تحت حملات هوایی شدید ائتلاف تحت حمایت غرب و عربستان سعودی قرار داشته اند، کاملاً قابل انتظار است، اما تحت فشار قرار نگرفتند.
بر اساس گزارش‌های رسمی انگلیسی-آمریکایی، پهپادها و موشک‌های یمنی که به سمت کشتی‌های جنگی آنها هدف گرفته شده بودند، سرنگون شدند و خسارت آن به صفر رسید که نشان از برتری کامل نظامی-فناوری دارد.
با این حال، این دور از واقعیت است زیرا اگر آنها چنین سیستم‌های دفاعی داشتند، می‌توانستند کاروان‌های تجاری را تحت حفاظت کشتی‌های جنگی سازماندهی کنند و ترانزیت ایمن را تضمین کنند.
با این حال، وضعیت روی زمین چیز دیگری را می گوید. از آغاز درگیری آنها، تعداد بیشتری از کشتی ها نسبت به دوره ای به همان اندازه طولانی قبل مورد اصابت قرار گرفته اند، که نتایج فاجعه بارتری از جمله غرق شدن کشتی ها را شامل می شود.
یکی دیگر از واقعیت های ناامید کننده ائتلاف که از مصاحبه با دریاسالار کوپر مشهود است، این است که آنها تاکنون حدود صد موشک استاندارد زمین به هوا را علیه پهپادهای 10000 دلاری یمنی شلیک کرده اند که هر کدام تا 4 میلیون دلار قیمت دارد.
علاوه بر تفاوت فاحش هزینه، مشکلات بزرگ‌تر تعداد محدود این گونه موشک‌ها در هواپیما (معمولاً ده‌ها)، تامین مجدد سیلوها با موشک‌های جدید، و محدود بودن ذخایر داخلی است.
به همین دلایل، ناوشکن انگلیسی HMS Diamond رسما مجبور شد برای چند هفته بدون جایگزینی کافی به جبل الطارق عقب نشینی کند، هرچند اطلاعات تایید نشده حاکی از اصابت موشک یمنی به آن است.
درس های آموخته شده هشداری است برای رژیم اسرائیل در مورد آنچه در دریای مدیترانه در صورت شعله ور شدن درگیری با جنبش مقاومت لبنان، حزب الله و همچنین برای خود دوتایی انگلیسی-آمریکایی در مورد آن اتفاق می افتد. ماجراهای جنگ طلبانه در خلیج فارس
–
نویسنده : ایوان کسیچ ؛ او روزنامه نگار و محقق مستقل است.
نظر شما در این موضوع چیست ؟ برای مخاطبین کلمات بنویسید