به گزارش کلمات : در بحبوحه هشدارهای سازمان ملل درباره قحطی قریب الوقوع در نوار محاصره شده غزه، که ایالات متحده برای نزدیک به پنج ماه آن را فعال کرد، واشنگتن اکنون کمپین روابط عمومی جدیدی را آغاز کرده است.
سه هواپیمای نظامی آمریکایی حدود 36000 بسته مواد غذایی را بر فراز منطقه کوچکی با جمعیت 2.3 میلیون نفری پرتاب کردند که از 7 اکتبر تحت بمباران اسرائیل تحت حمایت ایالات متحده قرار گرفته است
جای تعجب نیست که دوربین‌های ارتش ایالات متحده در حالت آماده باش بودند تا لحظه‌ای را که کمک‌ها در شب در هواپیما بارگیری می‌شد و محموله‌ها بعداً از آسمان رها می‌شد، ثبت کنند.
بسیاری به درستی آن را فرصتی برای عکاسی برای کاهش خشم عمومی داخلی و بین المللی به خاطر همدستی مستقیم واشنگتن در بدترین فاجعه انسانی در حال حاضر در غزه می دانستند.
چراغ قوه ها روشن شدند تا عنصر جنگی فوق العاده دراماتیک به سبک هالیوود را به کل ماجرا اضافه کنند و سربازانی که محموله را در یک جت نظامی C-130 هرکول در نیمه شب بارگیری می کردند.
فرماندهی مرکزی ایالات متحده این ویدئوها را برای رسانه‌های خبری جهانی منتشر کرد که بسیاری از آنها با پخش فیلم‌های شبیه به جنگ همراهی کردند.
دولت بایدن تلاش کرد این پیام را به مردم برساند که ارتش آمریکا به کاهش رنج فلسطینیان در غزه کمک می کند و در عین حال مغز متفکر و معمار تراژدی عظیم آنها است.
محموله ایالات متحده در امتداد سواحل غزه فرود آمد. برخی در خود دریا و برای هر بسته غذایی ایالات متحده، صدها فلسطینی گرسنه و مستاصل برای دستیابی به آن هجوم آوردند که انتقاد سازمان های امدادی و گروه های حقوق بشر را برانگیخت.
ده ها هزار نفر دیگر گرسنه و آسیب دیده به سمت چادرهای موقت خود برگشتند. پنج ماه است که در میان بمباران های بی امان و محاصره فلج کننده برای زنده ماندن تلاش می کنند.
پرتاب مواد غذایی ایالات متحده ناکارآمد بود، زیرا تنها مقادیر کمی از کمک ها را می توان در یک زمان از یک هواپیما در یک عملیات بزرگ به دلایل اشتباه انداخت.
این لکه تاریک دیگری در کتاب های تاریخی برای ایالات متحده است که به رژیم اسرائیل اجازه داده است به جای اعمال فشار بر تل آویو برای بازگرداندن حداقل شیرهای آب، خانواده ها را بکشد و از گرسنگی بکشد.
اگر کاخ سفید برای کمک به فلسطینی‌های گرسنه جدی بود، بایدن می‌توانست به تل آویو زنگ بزند و رژیم را مجبور کند که گذرگاه‌های زمینی به غزه را برای ورود کمک‌های واقعی باز کند، که این خواسته اصلی آژانس‌های سازمان ملل است.
بهرحال آن مورد مد نظر نیست. ایالات متحده مستقیماً به این نسل کشی کمک می کند.
از لحاظ تاریخی، در مواردی مانند جنگ جهانی دوم، ایردراپ به عنوان آخرین راه حل مورد استفاده قرار می گرفت. این نباید آخرین راه حل برای غزه امروز باشد، جایی که اکثریت بزرگ 2.3 میلیون فلسطینی در آستانه قحطی – یا گرسنگی عمدی – هستند، در حالی که غذا و آب چند کیلومتر دورتر است.
طبق گزارش ها، دولت بایدن سه هواپیمای سی-130 هرکولس را بر فراز غزه فرستاد. یک هواپیمای باری نظامی معادل یک کامیون کمک دارد.
ما مدام می شنویم که غزه روزانه حداقل به 500 کامیون کمک نیاز دارد. 500 کامیون کمک رقم قبل از جنگ است که در آن زمان کافی نبود. کامیون های مورد نیاز امروز برای تغذیه مردم گرسنه غزه بسیار بیشتر است.
با این حال، 500 کامیون در آن سوی مرز مصر منتظر ورود به غزه هستند و رژیم اسرائیل با حمایت آمریکا مانع از عبور آنها می شود.
آنها در عوض ایردراپ ها را انتخاب می کنند، که ممکن است برای برخی از تماشای تلویزیون دلسوزانه به نظر برسد، اما واقعیت این است که فلسطینی هایی را که اکنون نزدیک به پنج ماه است که به عنوان انسان بی ارزش شده اند، تحقیر می کند.
به درستی، اقدامات ایالات متحده نتیجه معکوس داشته است و انتقاد شدید آژانس های کمک رسانی و گروه های حقوق بشر را به دنبال داشته است.
ایالات متحده، بریتانیا و دیگران به جای انداختن بسته هایی از آسمان – که برخی از آنها در دریا یا خارج از غزه ختم می شود و آسیب پذیرترین افراد به هیچ وجه نمی توانند به آن ها برسند – باید اطمینان حاصل کنند که اسرائیل فوراً تمام گذرگاه های غزه را باز خواهد کرد. کمک های پزشکی برای فلسطینیان در بیانیه ای اعلام کرد: کمک ها و امدادگران برای کمک به نیازمندان.
کمیته بین‌المللی نجات گفت: «پرتاب‌های هوایی راه‌حلی برای تسکین این رنج نیستند و زمان و تلاش را از راه‌حل‌های اثبات‌شده برای کمک در مقیاس منحرف می‌کنند».
چیزی که این امر را برای دولت بایدن بسیار شرم آور می کند این است که نه تنها کاخ سفید امکان استفاده از گرسنگی را به عنوان سلاح جنگی در غزه فراهم کرده است (مجازات دسته جمعی جنایت جنگی است)، بلکه این سلاح های آمریکایی است که فلسطینی ها را به قتل رسانده و گرسنگی می کشد. .
جنگ اسرائیل علیه غزه با تسلیحات ساخت ایالات متحده امکان پذیر می شود، که در حال کشیدن رشته های جنگ در سرزمین محاصره شده و استفاده از حق وتوی خود در شورای امنیت سازمان ملل برای جلوگیری از آتش بس است.
این پرتاب‌های هوایی نیز نادرست هستند، زیرا ارتش ایالات متحده هیچ کنترلی بر محل سقوط محموله‌ها ندارد و پالت‌های خطرناک بزرگی را که از پشت هواپیماها فرود می‌آیند، می‌گذارند تا به طور بالقوه بر روی انبوهی از مردم در یک نوار پرجمعیت فرود بیایند.
و اگر آنها در دریا فرود آیند، خطر جدی تیراندازی کشتی‌های جنگی اسرائیل به سمت فلسطینی‌هایی که از جمع‌آوری آنها ناامید هستند، وجود دارد و حوادث مرگبار مشابهی در گذشته اخیر بارها اتفاق افتاده است.
سازمان ملل هشدار داده است که قحطی در غزه اجتناب ناپذیر است مگر اینکه کمک رسانی به میزان قابل توجهی افزایش یابد و یک چهارم از جمعیت 2.3 میلیون نفری “یک قدم از گرسنگی” فاصله دارند.
گرسنگی شروع به گرفتن جان کودکان فلسطینی کرده است. داده های سازمان بهداشت جهانی نشان می دهد که حداقل ده کودک “به طور رسمی در بیمارستانی به عنوان مرده از گرسنگی ثبت شده اند”.
سخنگوی سازمان جهانی بهداشت با تاکید بر بحران غزه گفت: “تعداد غیر رسمی متأسفانه می تواند بیشتر باشد”.
تصاویری که از غزه گرفته شده است به نظر می رسد که یک فاجعه طبیعی قدرتمند به این منطقه رسیده است. اما این هیچ چیز طبیعی نیست. آخرین تصمیم دولت بایدن نشان می‌دهد که نوار غزه تا چه اندازه به یک فاجعه انسان‌ساز آمریکا و اسرائیل تبدیل شده است.
این علیرغم گزارش‌هایی است که فلسطینی‌ها برای زنده ماندن غذای حیوانات می‌خورند و کودکانی که از گرسنگی در نتیجه سوءتغذیه و کم‌آبی می‌میرند.
–
نویسنده : وسام بحرانی؛ او روزنامه نگار و مفسر عراقی است.
منبع : پرس تی وی انگلیسی
نظر شما مخاطبین کلمات درباره این موضوع چیست؟ برایمان بنویسید