ادب ، محور تربیت ولایی حضرت ام البنین(س)

🔺بررسی معنای لغوی واژه «ادب» طبیعتاً مجلسی که به مناسبت ابوالفضل‌العباس(ع) یا مادر گرامی‌شان برگزار شود، «ادب» مناسب‌ترین موضوعی است که می‌توان به آن پرداخت. کلمه و مفهوم ادب، فوق‌العاده مفهوم پراهمیتی است.

🔺مربی به کسی می‌گویند که تربیت می‌کند و کلمه تربیت، کلمه عربی است امّا در متون دینی ما از کلمه تربیت کمتر استفاده می‌شود.

می‌توانستند بگویند پیامبران آمدند تا مردم را تربیت کنند امّا نگفته‌اند؛ چراکه کلمه «تربیت» بسیار سطحی است و برای گل و گیاه، مرغ و … استفاده می‌کنند و معمولاً برای انسان آگاه و ذی‌شعور استفاده نمی‌کنند.

🔺«روح» را ادب می‌کنند و کلمه «ادب» کلمه‌ای برجسته است امّا در زمان حاضر، رایج شده که کلمه‌ ادب را به جای تربیت‌کردن استفاده می‌کنند.‌

امیرالمومنین می‌فرماید: «پیغمبر ادب شده دست خدا است و من علی‌بن ابی‌طالب(ع) ادب شده‌ دست پیغمبر و تادیب مومنین بر عهدۀ من است ؛ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص أَدَّبَهُ اللَّهُ وَ هُوَ ع أَدَّبَنِي وَ أَنَا أُؤَدِّبُ الْمُؤْمِنِين‏»(تحف العقول، ص171)

🔺محبت و ادب چه تفاوت‌هایی بایکدیگر دارند؟ فرق مودّت با محبّت این است که محبت نوسان دارد امّا مودت نوسان ندارد.

محبت مثل روح می‌ماند و ادب مثل جسم.کسانی که فقط بر اساس محبت رفتار کنند گاهی مجبور به بی‌ادبی می‌شوند. کسی که بی‌ادبی کند محبتش کم می شود.

🔺محبت بی‌ادب کم می شود امّا ادب بدون محبت هم باشد باز محبتش قابل افزایش است؛ پس ادب مهمتر است، کاربردی‌تر و قابل کنترل است، دوامش بیشتر است، سازنده‌تر است.

🔺کسانی هستند که اهل محبت و نماز نبودند و اهل عرق خوردن و … هم بودند و فقط ادب نجاتشان داده است؛

داستان رسول ترک را حتماً خوانده‌اید. از ایشان پرسیدند: چه شد که دست تو را گرفتند؟ می‌گفت: من هیچی ندارم امّا همیشه سعی می‌کردم ادب را نسبت به سیدالشهدا(ع) رعایت کنم وقتی می خواستم به مجلس ایشان بروم، دهانم را آب می‌کشیدم و می‌گفتم با دهان نجس نباید بگویم یا حسین!

🔺حر، عاشق امام حسین(ع) نبود امّا در مقابل ایشان و حضرت زهرا(س) ادب کرد و نجات یافت. ادب کارایی دارد.

بقیه متن در بخش نظرات همین پیامک :