تمامی کشورها با پدیده مهاجرت نیروی انسانی مواجه هستند، فقط میزان آن متفاوت است و این مهاجرت می‌تواند دلایل گوناگون کاری، دانشجویی را شامل شود. اما شاخص خروج نیروی انسانی و فرار مغزها، تأثیر اقتصادی جابجایی نیروی انسانی به دلایل اقتصادی و پیامدهایی که ممکن است بر توسعه یک کشور داشته باشد را در نظر می گیرد.
از یک سو، این ممکنه شامل مهاجرت داوطلبانه باشد و به بخش‌های مولد اقتصاد کمک کند. همچنین مهاجرت‌های کاری بخشی از جامعه مانند کارآفرینان، یا نیروی انسانی ماهر مانند پزشکان، به دلیل شرایط اقتصادی در کشور خود و امید به فرصت‌های بهتر در سایر کشورها صورت گیرد
ایران در جمع مهاجرفرست‌ها قرار ندارد
بر اساس آخرین آمارها ایران در جمع کشورهایی که با بیش‌ترین میزان پدیده خروج نیروی انسانی مواجه هستند جای ندارد و از سال 2007 تا 2021 شاخص مهاجرفرستی را بین 173 کشور جهان و با ضریب 1 تا 10 مشخص شده.
بر اساس این تحلیل ساموآ با ضریب 9.90 در جایگاه نخست قرار دارد. جامائیکا و فلسطین رتبه‌های دوم و سوم مهاجرفرستی را به خود اختصاص داده اند.
بر اساس آخرین داده‌های Globaleconomy، اما ایران در بین 173 کشور با ضریب 5.30 در سطح متوسط و در رتبه 96 است. موضوعی که نشان می‌دهد ایران در جمع کشورهای مهاجرفرست نیست.
بر اساس این شاخص کشوهای عراق رتبه 58، پاکستان رتبه 72، اوکراین 80، کرواسی 82، گرجستان 89، هند 90، رومانی 94، لهستان 113، مالزی 114، ترکیه 126، مجارستان 127، یونان 130، عربستان 143 ژاپن 157، انگلیس 151، امارت 155، فرانسه 156، را به خود اختصاص داده‌اند
جدول کشورهای مهاجرفرست به ترتیب جایگاه در این لینک در سایت ایران اکونومیست درج شده:
https://iraneconomist.com/fa/news/397149
