پاسخی شایسته برای یک هدیه ؛ امام چگونه با هدیه دیگران برخورد میکرد؟ بخوانید ؛ هدیه به اعضای کلمات 🙂
—
انس بن مالک می گوید: یکی از کنیزان امـام حـسن (ع) شاخـه گلـی را بـه امام حسن (ع) هدیـه داد امام حـسن علیه السلام آن شاخه را گرفت و به او فرمود ” تو را در راه خدا آزاد ساختم ” .
من به آن حـضرت عـرض کـردم : به راستی بـه خـاطر هـدیه ی یـک گـل ناچـیز ، او را آزاد کـردی ؟ فـرمـود :
خـداونـد مـا را در قـرآن چنین ادب کـرده، آنـجاکـه می فـرمایـد :
وَإِذَا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ حَسِيبًا (1)
چنانچه سلام و تعارفی با شما کردند، یا به‌صورتی بهتر جواب دهید یا دست‌کم به همان صورت؛ زیرا خدا همه چیز را محاسبه می‌کند.
من می خـواستم پاسـخ بهـتر کـه همان آزاد نمودن اوست بدهم. (2)
1)سوره مبارکه نساء آیه 86 2)بحارالانوار ج 43 ص 343
